Η Μαγική Δράση της Μη-Πράξης

Ο Δάσκαλος Ντάο Σου ήταν οπαδός της βόρειας σχολής του Τσαν (Ζεν), την οποία είχε ιδρύσει ο Σεν Σιου. Κάποτε αυτός και μια ομάδα μαθητών αποσύρθηκαν στα βουνά, για να ασκήσουν το Τσαν στη μοναξιά.
Ένα κακοποιό πνεύμα άρχισε να τους πειράζει μέρα και νύχτα, εμφανιζόμενο πότε σαν βρώμικος ζητιάνος ή με τη μορφή των Βουδών και των Μποτισάτβα ή μοναχών ή προκαλώντας μαγικά φώτα και ήχους. Οι νεαροί μοναχοί είχαν τρομοκρατηθεί υπερβολικά εξαιτίας της απίστευτης φύσης αυτών των δαιμονικών κατορθωμάτων. Αλλά ένα πρωί, ύστερα από δέκα χρόνια τεχνασμάτων, το πνεύμα ξαφνικά εξαφανίστηκε για πάντα.

"Αυτός ο θαυματοποιός έκανε πολλά κόλπα, με σκοπό να παραπλανήσει τον νου μας", εξήγησε ο Δάσκαλος. "Υπήρχε μόνο μία διαφυγή από τα κόλπα του δαίμονα - ο δρόμος της μη-πράξης. Αυτό σημαίνει μη-όρασης και μη-ακοής. Ακόμη και μυριάδες κόλπα τελικά θα εξαντληθούν, αλλά όσο για τη μέθοδο της μη-πράξης, αυτή η ίδια είναι απεριόριστη και μπορεί να χρησιμοποιείται παντοτινά!"

Σχόλιο: Αν ο Ντάο Σου είχε προσπαθήσει να αμυνθεί ενάντια στα κόλπα του δαίμονα, καταφεύγοντας στη δική του ικανότητα μεταμόρφωσης, τότε αυτό προφανώς θα κατέληγε σε μια ατελείωτη μάχη ανάμεσα στους δυο μάγους. Μόνο με την εμμονή στη μη-πράξη κατάφερε να υπερνικήσει τον δαίμονα, περιφρονώντας τη δεξιοτεχνία του.
Στην πραγματικότητα, η μέθοδος της μη-πράξης μπορεί να παραγάγει κάτι διαρκές, σε πλήρη αρμονία με τη διδασκαλία του Λάο Τσε, ότι το ανύπαρκτο δημιουργεί την ύπαρξη. Το κάθετι έχει τα όρια του, ακόμη και τα μεγαλύτερα και δυνατότερα πράγματα δεν είναι αθάνατα.
Όσο για το τίποτα, είναι απεριόριστο επειδή είναι ασχημάτιστο και εξαιτίας αυτού μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού. Σύμφωνα με τον νου του Τσαν, το ίδιο συμβαίνει και με την "κενότητα", η οποία αποδεικνύεται ότι είναι το πιο χρήσιμο και πιο σημαντικό από όλα τα αληθινά πράγματα.

Το κοάν αυτό όπως και το σχόλιο του είναι παρμένο από το βιβλίο "Δείχνοντας τη Σελήνη", το οποίο είναι μια συλλογή από εκατό κοάν της παράδοσης του Τσαν ή Ζεν. Ας εξηγήσουμε όμως τι είναι τα κοάν. Οι δάσκαλοι του Ζεν κατανοούν τη σοφία όχι ως μια λογική γνώση αλλά ως ενόραση. Για τη σοφία αυτή είναι πολύ σημαντικό να προσεγγιστεί ένα σημείο "απουσίας της σκέψης". Ο νους πρέπει να είναι ελεύθερος από την επιρροή του εξωτερικού κόσμου, να οδηγηθεί σε μια έντονη εστίαση και να είναι σε επιφυλακή, ώστε να συλλάβει ενορατικά την Αλήθεια.
Για τον σκοπό αυτό έχουν επινοηθεί ειδικές μέθοδοι για την παύση της διανοητικής λειτουργίας και της φαντασίας, που επιτρέπουν στον αγνό Νου να κάνει τη δική του ανακάλυψη.
Η πιο σύνηθης μέθοδος που χρησιμοποιούνταν, ιδιαιτέρως από τον όγδοο ως τον ενδέκατο αιώνα, ήταν το "δημόσιο κυνήγι" ( κουνγκ-αν στα κινέζικα, κοάν στα ιαπωνικά). Αυτή η μέθοδος των ερωτήσεων και της απόσπασης απαντήσεων μπορεί να περιλαμβάνει επιπλήξεις, ραπίσματα ή συνεχή ενασχόληση με παράξενες και αντικειμενικά αβάσιμες ιδέες.
Το επιδιωκόμενο είναι να αφυπνίσουν, να σοκάρουν και να ευαισθητοποιήσουν τον νου του ατόμου, ώστε να το διεγείρουν να αναζητήσει το ίδιο την Αλήθεια.

Δημοφιλή Άρθρα

Ο Μάγος του Στρόβολου

Ενθεογενή

Τρεις Θέσεις Σκέψης

ΦΡΑΚΤΑΛ: Η Γεωμετρία του Χάους και οι Φιλοσοφικές της προεκτάσεις

Οι Διδασκαλίες του Δον Χουάν

Χερουβείμ