Είχα Ένα Έξοχο Μαργαριτάρι
Υπήρχε κάποτε ένας μαθητής του Τσαν, ο Μπάι Γιον, ο οποίος διδάχτηκε με επιμέλεια από το διάσημο δάσκαλο Γιανγκ Τσι, αλλά του έλειπε η αίσθηση του χιούμορ. Μια μέρα, όταν ο Γιανγκ Τσι τον ρώτησε ποιος ήταν ο πρώτος του δάσκαλος, εκείνος απάντησε:
- "Ένας δάσκαλος ονόματι Τσα Λιν Γιου"
- "Ακουσα ότι κάποτε ο Τσα Λιν Γιου, ενώ διέσχιζε μια γέφυρα, γλίστρησε κατά λάθος και έπεσε. Ως αποτέλεσμα της πτώσης έφτασε στην πραγμάτωση και συνέθεσε ένα στίχο. Πες μου, θυμάσαι ακόμη εκείνον το στίχο;"
Ο φτωχός Μπάι Γιον είχε αποστηθίσει το στίχο τόσο καλά, ώστε μπορούσε να τον αραδιάσει μεμιάς. Έτσι, με σοβαρότητα απήγγειλε:
Είχα ένα έξοχο μαργαριτάρι,
Που ήταν σκεπασμένο με σκόνη για πολύ καιρό.
Τούτο το πρωινό η σκόνη απομακρύνθηκε.
Και το γυμνό φως έλαμψε τριγύρω.
Μόλις άκουσε το στίχο, ο Γιανγκ Τσι γέλασε και έφυγε. Όλη τη νύχτα ο Μπάι Γιον ξανάφερνε το γέλιο του δασκάλου στο νου του. Το πρωί, όταν πήγε να ρωτήσει το δάσκαλο για ποιο λόγο γέλασε, ο δάσκαλος είπε:
- "Δεν είδες τον κλόουν που έπαιζε με ένα κόσμημα χτες;"
- "Ναι, τον είδα"
- "Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι εσύ δεν είσαι κλόουν;"
- "Τι εννοείς με αυτό;" ρώτησε, απορημένος, ο Μπάι Γιον.
- "Εννοώ ότι ο κλόουν χαίρεται όταν αποτελεί στόχο περιπαίγματος για τους άλλους, ενώ εσύ φοβάσαι ακόμη και να κάνεις τους άλλους να γελάσουν", τον επέπληξε ο δάσκαλος.
Εκείνη τη στιγμή ο Μπάι Γιον έφτασε στη Φώτιση.
Σχόλιο: Ο δάσκαλος Γιανγκ Τσι γέλασε με την πεποίθηση του Μπάι Γιον ότι η φύση του εαυτού είχε δοθεί από τον ουρανό. Όταν είδε τη μάταιη πράξη του Μπάι Γιον vα φέρνει στο νου του την εμπειρία της επίτευξης των άλλων επί τόσα χρόνια, απλώς γέλασε και έφυγε. Ο Μπάι Γιον άρχισε να αμφιβάλλει για τις επιτεύξεις του. Αρχίζοντας με την αμφιβολία, διερεύνησε την κατάσταση και τον εαυτό του μέσα σ' αυτή, με όλες τις πνευματικές του δυνάμεις. Γιατί, παρ' όλο που σκέφτηκε σκληρά όλη τη νύχτα, το κουνγκ·φου του δεν ήταν αρκετά δυνατό, ώστε να τον κάνει να αντιληφθεί το αληθινό νόημα των λόγων του δασκάλου. Γι' αυτό, ο Γιανγκ Τσι χρησιμοποίησε το κόλπο με την εικόνα του κλόουν. Στην πραγματικότητα, το να καταλάβει την άποψη του δασκάλου δεν ήταν και τόσο περίπλοκο. Αυτός απλώς ήθελε ο Μπάι Γιον να αντιληφθεί, πρώτα και πάνω απ' όλα, ότι έπρεπε να γίνει αυτάρκης, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν αλλάζει ο νους του ατόμου ανάλογα με τις περιστάσεις, αλλά ότι οι περιστάσεις ελέγχονται από το νου του. Εκείνοι που αντιλαμβάνονται αυτή την αρχή στην πράξη, μπορεί να παραμείνουν αδιάφοροι στις κατηγόριες ή στα πειράγματα των άλλων.
