Το Ευρωπαϊκό Ιράν
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι. Πιστεύω στο Θεό. Όπως όμως αυτός εξηγείται υπό την Φιλοσοφική/Μεταφυσική/Εσωτερική έννοια και όχι από τη Θρησκευτική.
Αυτό στο οποίο δεν πιστεύω, είναι αυτή η ξεπεσμένη, οπισθοδρομική και αντιπνευματική ειδωλολατρία που ονομάζεται Ελληνική εκκλησία. Ακόμα, δεν πιστεύω ότι ο φιλοσοφημένος και συνειδητοποιημένος άνθρωπος του 21ου αιώνα, χρειάζεται πλέον οποιαδήποτε μορφή θρησκείας για να ικανοποιεί τις πνευματικές του ανησυχίες. Πέρα από αυτό τώρα...
Είναι σαφέστατο από όλες τις πλευρές (κοινωνική, οικονομική, πολιτική, πολιτισμική, πνευματική κλπ.) ότι οι Νέοι Έλληνες (οι άνθρωποι της Φωτεινής Νόησης, όπως μου αρέσει να τους ονομάζω) ΔΕΝ μπορούμε πλέον να συνυπάρχουμε με τους Βλάχο-Νεοέλληνες σε ΚΑΝΕΝΑ πεδίο... Είμαστε 2 εντελώς διαφορετικές φυλές, που κάποια κακή αίσθηση του χιούμορ του Σύμπαντος, στρίμωξε μαζί στον ίδιο χώρο...
Οι Βλάχο-Νεοέλληνες είναι ένα παρεικμασμένο, ξεπεσμένο είδος προς εξαφάνιση, κάτι σαν τους δεινόσαυρους, όμως ακόμα κρατούν όλα σχεδόν τα πόστα στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική, πνευματική και πολιτιστική ζωή του τόπου, σπρώχνοντας και πατώντας όσους θέλουν να πάνε μπροστά, σε ένα χαντάκι, σε ένα σκοτεινό λαβύρινθο απελπισίας...
Είναι εμφανές ότι είναι οι Κατώτεροι που εξουσιάζουν τους Ανώτερους... το βλέπεις παντού! Από τον αγενή υπάλληλο της δημόσιας υπηρεσίας, την κυρά-Κατίνα που εκτρέφει άλλη μια γενιά πειθήνιων μπουνταλάδων, τον αμόρφωτο μπάτσο που θεωρεί ότι μπορεί να διατάζει τους πάντες και να κάνει ότι θέλει, τον εργοδότη που σου ρουφάει την ενέργεια απαιτώντας να δουλεύεις με ένα παρωχημένο και αντί-αποδοτικό τρόπο κοιτώντας την ποσότητα και όχι την ποιότητα, τους ίδιους σου τους φίλους που υπερασπίζονται με απίστευτο πάθος τις σάπιες δομές του συστήματος!
Και φυσικά πάνω από όλους αυτούς, το βλέπεις ΚΑΘΑΡΑ, στα κουτοπόνηρα μάτια ενός Βενιζέλου, στα ψυχρά μάτια ενός Σαμαρά, στα μισαλλόδοξα μάτια ενός Άνθιμου, στα άπληστα μάτια του 90% των επιχειρηματιών...
Θεωρώ λοιπόν πλέον, ως πρώτιστο καθήκον κάθε ανοιχτόμυαλου, προοδευτικού, πνευματικά διαυγούς ατόμου, το να συνεισφέρει με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο, σε ένα και μόνο σκοπό.
Υπάρχουν ΜΟΝΟ δύο επιλογές για την επίτευξη του σκοπού.
Πρώτον, κατάληψη της εξουσίας σε όλα τα πεδία (κράτος, οικονομία, κοινωνία, θρησκεία, εργασία, κλπ.) και με οποιοδήποτε μέσο, και ανάθεση της σε έμπιστους ανθρώπους, ανθρώπους σαν και εμάς... Θα μπορούσες να είσαι ΕΣΥ αυτός!
Δεύτερον, εάν το πρώτο δεν είναι άμεσα εφικτό, και μέχρι να γίνει εφικτό, η χώρα θα πρέπει να χωριστεί στα δύο. Με κάθε τρόπο και κάθε μέσον. Ή να υπάρξουν κάποιες αυτόνομες περιοχές όπου θα μπορούμε να ζούμε σύμφωνα με τα δικά μας πιστεύω, τις δικές μας αρχές, τους δικούς μας νόμους.
Η Παραδοσιακή Δημοκρατία έχει αποτύχει!
Η Παραδοσιακή Θρησκεία έχει αποτύχει!
Η Παραδοσιακή Οικονομία έχει αποτύχει!
Το μόνο παραδοσιακό πράγμα που εξακολουθεί να έχει επιτυχία και χρησιμότητα είναι τα ντολμαδάκια της γιαγιάς!
Ο Νους μας είναι στα άστρα...
Η Ψυχή μας είναι Ένα με τις εσχατιές του Σύμπαντος, και αυτοί ακόμα μιλάνε για "λεφτά"!
Καιρός λοιπόν για νέα πράγματα.... Αυτά θα πρέπει να κατακτηθούν...
Ακόμα και με ακραία μέσα εάν αυτό χρειαστεί...
Καλώς ήλθατε στον 21ο αιώνα!
ΥΓ - Αφορμή για το παραπάνω κείμενο στάθηκε (μεταξύ πολλών άλλων) αυτή εδώ η δημοσίευση: http://unfollow.com.gr/web-only/8998-euroiran/
